Antidopingcharter voor clubs, teams & organisatoren

Opgelet: Dit is enkel van toepassing voor buitenlandse clubs/teams, éénmalige ondertekening per seizoen volstaat.
 

Documenten

Overzichtslijst ondertekende antidopingcharters

Documenten

Antipdopingcontroles (inter)nationale wedstrijden

Documenten

Aandachtspunten antidoping 2015

Documenten

Video procedure dopingcontrole

Belangrijk bericht: Moet ik naar de dopingcontrole?

Alle renners die op de deelnemerslijst voorkomen (ook diegenen die vroegtijdig de wedstrijd verlieten) kunnen opgeroepen worden voor dopingcontrole. Het is de plicht en verantwoordelijkheid van de renners om zelf bij de aankomst na te gaan of er al dan niet dopingcontrole is, dus ook als men de koers niet uitgereden heeft. Ook als een rugnummer voortijdig wordt teruggegeven, moét de renner wachten tot hij er zeker van is dat na afloop zijn nummer niet vermeld staat op het dopingcontroleformulier.

Bij dopingcontrole wordt na de aankomst, en dit ten laatste 15 minuten na de aankomst van de eerste renner, zowel ter hoogte van de aankomstlijn als aan het dopinglokaal een aanplakbiljet opgehangen met daarop de renners die aangeduid werden voor dopingcontrole.

Deze opgeroepen renners moeten zich uiterlijk 30 minuten na het ophangen van het aanplakbiljet naar het aangegeven dopingcontrolelokaal begeven. Het dopingcontrolelokaal kan een ruimte zijn die daarvoor aangeduid werd door de organisatie van de wedstrijd, of een mobiele controleruimte (dopingbus). De aangeduide renners moeten daar eerst een oproepingsbrief of kennisgeving ondertekenen.

Chaperonnering is mogelijk, maar dit zal voornamelijk gebeuren bij wedstrijden waar eliterenners met contract aan deelnemen en dus minder bij junioren of beloften. In dat geval worden de aangeduide renners dan persoonlijk opgeroepen door een chaperon (begeleider) van het dopingcontroleteam.

Plan antidopinglokaal

Documenten

Verbodslijst

U kan de lijst met verboden substanties terugvinden op:

www.wada-ama.org
www.dopinglijn.be

Verloop van een antidopingcontrole

Het belang van de antidopingcontrole kan niet genoeg worden onderlijnd.  Vooral het verloop van de eigenlijke controle en de daaraan verbonden procedure is van groot belang.  Vandaar deze samenvatting, vooral naar de jonge renners toe.  Een eerste maal een antidopingcontrole ondergaan is steeds weer spannend, de renners worden er meestal zenuwachtig van, wat maar al te goed te begrijpen is.

Uiterlijk 15 minuten na de aankomst van de eerste renner (en niet de laatste) wordt ter hoogte van de aankomst een aanplakbiljet opgehangen met daarop de nummers en/of namen van de aangeduide renners. Een renner die werd aangeduid voor een antidopingcontrole dient zich binnen de 30’ na zijn aankomst aan te bieden.  Een renner die naar de huldigingplechtigheid op het podium moest en/of persconferentie, moet zich binnen de 50’ na afloop van deze plechtigheid aanbieden.  Hij dient steeds z’n vergunning + identiteitskaart/paspoort bij zich te hebben en mag begeleid worden en/of een tolk meebrengen. In het vernieuwde antidopingreglement van de UCI is voorzien dat, in het algemeen, de winnaar + 4 door het lot aangeduide renners zich moeten aanbieden.  De winnaar moet sowieso een urinestaal afleveren.  Tussen de 4 anderen worden er twee aangeduid, opnieuw door trekking, die een staal moeten afleveren, de 2 vrijgestelden kunnen dan beschikken (zij krijgen een zgn “vrijstellingsformulier”).

De renner wordt door de antidopinginspecteur (UCI- of KBWB –commissaris) opgeroepen, begeleider en/of tolk mogen mee binnen. De andere renners wachten in de daarvoor voorziene wachtruimte.  De renner legt zijn vergunning voor en kiest twee luchtdicht verpakte doosjes, één recipiënt is bestemd voor de afname van de urine, de andere verpakking wordt gebruikt voor het versturen van de stalen naar het labo. De antidopinginspecteur vult de persoonlijke gegevens van de renners in op het UCI/KBWB-formulier, de controlearts doet dit voor de formulieren van de Vlaamse Gemeenschap; deze formulieren komen quasi overeen. Belangrijk om weten is dat de controles in Vlaanderen gebeuren i.s.m. het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap.  De controlearts in Vlaamse wedstrijden dient als dusdanig erkend te zijn door de Vlaamse Gemeenschap en wordt of door de KBWB of door de Vlaamse Gemeenschap aangeduid. De renner opent ondertussen zelf het recipiënt waar de urine in wordt opgevangen.  De renner dient het bovenlijf te ontbloten en gaat met de dokter naar het toilet waar de eigenlijke staalafname gebeurt. Hier dient de broek tot op de knieën afgedaan.  Dit alles natuurlijk om fraude tegen te gaan. Er dient min. 75cc urine te worden afgeleverd.  Hierna kleedt de renner zich opnieuw aan.  Hij opent dan het pak waarin de twee flesjes zitten die naar het labo voor onderzoek worden gezonden.  In flesje A, met het rode label, dient urine gegoten tot aan de onderzijde van het rode label, of net over de onderzijde (+/- 50cc).  In flesje B, met het blauwe label, wordt +/- 25cc, of eventueel het restant gegoten.  Dit alles doet de renner ZELF! (opnieuw procedurekwestie en –redenen)  Hij sluit de beide flesjes zelf af.  Hij vergelijkt de codes op de dopjes en de labels én op de verpakking waarin de flesjes worden opgeborgen.

Hij controleert tevens of de codes door de controlearts en de antidopinginspecteur op de formulieren ingevuld, ook overeenkomen met de flesjes zelf.  De arts vraagt of de renner medicatie heeft genomen en zo ja dewelke; deze gegevens worden door de arts op de formulieren genoteerd. De renner kan eventuele bemerkingen over het verloop van de controle noteren, nadien ondertekent hij, alsook de begeleider, de arts en de antidopinginspecteur, het formulier. De renner stopt de flesjes zelf in de doos voor verzending. Hij krijgt van elk formulier een kopij, t.t.z. één UCI-KBWB-formulier en twee van de Vlaamse Gemeenschap.  Deze dient de renner te allen tijde bij te houden.

De antidopinginspecteur staat in voor het versturen van de stalen en de documenten.

De renner kan dan beschikken.

Wat als een renner niet onmiddellijk kan plassen ?  Dit kan in de zomermaanden voorkomen bij groot vochtverlies door de atleten.  Het is de dokter die bepaalt hoe lang er gewacht wordt.  Wanneer de renner minder dan 75cc aflevert, wordt de afgeleverde urine in een recipiënt in een plastic zak gestopt, deze zak wordt d.m.v. een lasnaad gesloten. Het staal blijft bij de dokter en de inspecteur, bij voorkeur in een ijskast.  Hierna kan de renner opnieuw plaats nemen in de wachtzaal en kunnen de andere aangeduide renners hun staal afleveren.  Later kan de renner in kwestie opnieuw proberen en wordt de tijdelijke verpakking geopend.

Wij wijzen er ook op dat de controles die worden uitgevoerd door de Vlaamse Gemeenschap, buiten de controles i.s.m. de U.C.I./K.B.W.B., volgens quasi hetzelfde stramien gebeuren.  Hier is het goed om weten dat bij zo’n controle de arts zich kan aanbieden tot een kwartier na de aankomst van de laatste renner om dan tot de eigenlijke aanduiding van renners en antidopingcontrole over te gaan.  Evenmin te vergeten : een renner die opgaf komt evenzeer in aanmerking voor een antidopingcontrole als een renner die de wedstrijd heeft uitgereden !

Controles “out of competition” behoren ook meer en meer tot de mogelijkheden !

Sedert 1 januari 2004 brengt de Vlaamse Gemeenschap de renners steeds op de hoogte van de resultaten van de antidopingcontrole, dit zowel bij positief als negatief resultaat.

Deze tekst dient beschouwd als een zeer algemene richtlijn, een eerste indruk van hoe een antidopingcontrole verloopt.  We zijn niet te zeer in detail getreden omdat dit ons te ver zou brengen.  Mochten er echter vragen of problemen zijn, aarzel dan niet om raad te vragen aan de dd. antidopinginspecteur of een UCI-commissaris uit je kennissenkring.

Ph. Mariën,
UCI-Antidopinginspecteur