Florian Vermeersch: “De stiel geleerd dankzij de U23 Road Series”
2019 was het eerste volledige wegseizoen van Florian Vermeersch na zijn overstap uit het veldrijden, waar hij bij de Junioren 4e geëindigd was tijdens het Europees Kampioenschap in 2015 en meermaals in de top-10 eindigde tijdens Wereldbeker wedstrijden. Het bleek een verstandige keuze. Florian nam niet deel aan Brussel-Opwijk, de eerste wedstrijd van de U23 Road Series in 2019, maar zijn teller ging lopen met de Grote Prijs Tombroek te Rollegem. « Het was een erg winderige dag. Jordi Meeus won die dag vóór Jarne Van de Paar. Ik ben in de laatste ronde ontsnapt in een kleine groep, samen met Tom Paquot en Gordon De Winter, en eindigde 10e. »
Tijdens de Grote Prijs Arjaan De Schipper in Zeeland was Florian Vermeersch erg goed op dreef wanneer er in waaiers gereden werd. « Ik heb de ganse dag vooraan doorgebracht. Overal waren er groepen. Uiteindelijk zijn we beginnen sprinten voor de overwinning en ik zie ons nog altijd met vier op een lijn de finish passeren. Jonas Castrique bleek de snelste en ik eindigde 4e. » In de Kersenronde te Mierlo komt hij nog iets dichter bij de overwinning wanneer hij de 2e plaats pakt. « Het was een snelle koers, niet het moeilijkste parcours. Uiteindelijk maakte een groep zich los en werd ik geklopt door de snelle Nederlander Maarten Kooistra. » Vijftien dagen later in Bassenge behaalde hij opnieuw de top-10, waarna hij voor het eerst de gele leiderstrui mocht aantrekken. « De examens waren net voorbij en het was erg heet. Op 2 à 3 kilometer van de aankomst was er een erg steile beklimming. Meerdere renners konden ontsnappen en uiteindelijk was ik net te laat om de aansluiting te maken, maar de gele trui was de troostprijs. Pas op dat ogenblik kwam ik op het idee om voor het algemeen klassement te gaan. »
Zijn laatste overwinning in een massasprint
Een trui die hij onmiddellijk na de Omloop Het Nieuwsblad U23 kwijtspeelde. “Het ploegenspel werd gespeeld, en ik eindigde pas als 26e. Ward Vanhoof was in de aanval gegaan en we hadden beslist om alle tegenaanvallen te pareren. Vervolgens heb ik gereden om Arne Marit in de sprint te lanceren. Hij won de wedstrijd en schonk onze ploeg op die manier een mooie overwinning. » Een nieuwe exploot van de 23-jarige Lochristinaar bleef niet lang uit. Tijdens de tijdrit van het Internationaal Beloftenweekend liet hij de concurrentie achter zich. « Het was een ideale afstand op een plat parcours. Het is trouwens tijdens dat jaar dat ik mijn twee laatste tijdritten gewonnen heb. Een paar weken later won ik het Kampioenschap tijdrijden van Oost-Vlaanderen. »
‘s Anderendaags ging het de voormalige veldrijder veel minder af. Tijdens de rit in lijn liet hij zich immers vangen op het parcours met de vele kasseistroken. Hij eindigde in het peloton op 1’30” en verloor zo alle winst die hij geboekt had tijdens de tijdrit. Hij eindigde op de 8ste plaats in het klassement van de tweedaagse waardoor hij opnieuw dichterbij sloop in het algemeen klassement vande U23 Road Series. Voor de start van de laatste wedstrijd, de Grand Prix Albert Fauville, had hij slechts 3 punten achterstand ten opzichte van Jordi Meeus. De renner van SEG Racing begon als topfavoriet aangezien hij in principe de snelste van de twee is. En toch was het de renner van Lotto-Soudal die die dag won. « Ik won de massasprint, de laatste die ik in mijn carrière wist te winnen. De mensen weten het niet goed, maar na een moeilijke koers ben ik vrij snel. Er was een heuvel op 3 kilometer van de aankomst die het peloton had uitgedund en aangezien ik op volle kracht was, had ik vertrouwen voor de sprint. In die periode lukte gewoon alles. Ik had net de titel van Belgisch kampioen bemachtigd te Habay-la-Neuve. Het geluk lachte me toe want Jordi Meeus eindigde 4e en dus kon ik hem de gele trui afsnoepen. »
Dankzij dit succes kon de hoofdploeg overtuigd worden om hem te laten tekenen bij de profs. « 11 overwinningen waarvan één titel van Kampioen van België en de U23 Road Series. Het seizoen van 2019 bevestigde dat ik de juiste keuze had gemaakt om de overstap te maken naar de weg. » Sinds hij als prof is begonnen, kon hij al mooie prestaties voorleggen: 4e tijdens de Brussels Cycling Classic, 13e tijdens Gent-Wevelgem, winst in de Antwerp Port Epic en, als uitschieter, 2e in Parijs Roubaix. Zijn doelstelling voor 2023 is eenvoudig, namelijk een koers winnen. « Maakt niet uit waar, bij voorkeur een belangrijke koers. Ik ben niet veeleisend, ik wil gewoon dat gevoel van overwinning ervaren. » Tot slot wil Florian Vermeersch de deelnemers aan deze 4e editie aanmoedigen. « De U23 Road Series zijn misschien geen UCI-koersen, maar ze leren je wel de stiel, tactisch koersen, de winnaarscultuur ontwikkelen en een leiderstrui verdedigen. Dat is een mooie leerschool. Het is niet voor niets dat er mooie namen op het palmares staan. »
Hoe volg je de wedstrijden?
Elke wedstrijd in België van de U23 Road Series zal opnieuw rechtstreeks te volgen zijn via de liveticker op DirectVelo.
